Stel, je hebt een groep sportieve vrienden en jullie hebben allemaal iets teveel energie: wat doe je dan? Juist, je plant een mooie meerdaagse bike tour met de nodige hoogtemeters, je pakt je rugzak in en je stapt op de racefiets. Bikenpacken dus, door Duitsland, maar vooral door het bergachtige Oostenrijk. Onze tocht voerde ons langs langgerekte dalen, prachtige meren en steile bergpassen.
Bikepacken in Oostenrijk met goede benen
In vier dagen tijd gaan we het nodige zien en beleven. We starten in München en rijden de eerste dag door het vooralpenland. Vervolgens duiken we Oostenrijk in, slapen in Zell am See en koersen de volgende dag richting de Achensee. De laatste dag fietsen we Duitsland weer in en fietsen door het Karwendel gebergte terug naar onze thuisbasis München.
Voor deze tour hebben we het ons niet makkelijk gemaakt: in vier dagen tijd leggen we 471 kilometer af. En als dat nog niet genoeg is, pakken we onderweg ook nog wat hoogtemeters mee: ruim 4.500 om precies te zijn. Zo’n tocht kun je dus alleen doen met goede benen en een hele goede motivatie.
Rugzak op en gaan
Wie gaat bikepacken moet meestal zijn eigen spullen dragen. Dat kan op je rug, of op je bagagedrager. In ons geval wordt het onze rug. We proberen zo min mogelijk mee te nemen, maar met kleding, eten en water kom je toch al snel uit op ongeveer acht kilo bagage. Dat wordt dus zweten bergop.
Tip: Voordat je een lange tocht maakt, doe je er goed aan om je fiets nog even goed te laten controleren bij de fietsenmaker van vertrouwen. Je wilt natuurlijk geen pech krijgen als je op hoge snelheid een berg af fietst.
Het bikepacken door Oostenrijk kan beginnen
Vol goede moed en met fietsen in topvorm starten we met bikepacken. Op weg naar Oostenrijk dus. Dag één belooft meteen pittig te worden: 155 kilometer door het vooralpenland met ruim 1.500 hoogtemeters. Eindbestemming van de dag is Berchtesgaden, gelegen aan de majestueuze Königssee.
Over de eerste 10 kilometer doen we ongeveer een uur. Je leest het goed: we zijn München nog niet uit of we rijden al lek. Gelukkig zijn we goed voorbereid. Daarna kan het avontuur echt beginnen: het vooralpenlandschap strekt zich voor ons uit. Rechts van ons zien we de Alpenketen, terwijl we ons een weg banen door de heuvels. De weg slingert door het landschap en het gaat op en af. We komen langs kleine dorpjes, waar de tijd net ietsje langzamer lijkt te gaan. Zo willen we het graag hebben.
De Alpen in
Op dag twee gaat het echte werk pas beginnen: de heuvels ruilen we vandaag in voor bergen. We zijn in het nationale park Berchtesgaden en koersen nu richting Oostenrijk. Langs het prachtige plaatsje Ramsau en de schilderachtige Hintersee duiken we het nationale park in, op weg naar de niet zo bekende Hirschbichlpas. Deze bergpas ligt direct op de grens met Oostenrijk. Daarnaast is deze pas autoluw en daarom ideaal voor de fietsfanaat.
Na één dag bikepacken hebben we al behoorlijk pap in de benen, en nu mogen we dus, op weg naar Oostenrijk, voor het eerst serieus gaan klimmen. De Hirschbichlpas is niet hoog, slechts 1.100 meter, maar kent stijgingspercentages tot wel 25 procent. Probeer daar maar eens recht tegenop te fietsen.
Na klimmen volgt afdalen en dat gaat ons goed af. We zetten al snel koers richting de eindbestemming van vandaag, Zell am See. Dat we goed voorbereid zijn op alle omstandigheden blijkt maar weer. In de middag wordt de wielrenbroek ingeruild voor de zwembroek. Het is warm, dus nemen we een verfrissende duik in de Zeller See.
Bikepacken door Oostenrijk betekent klimmen
Onze derde dag is lang, zwaar en mooi. We bikepacken vandaag voor het eerst volledig door Oostenrijk en doen een rondje langs de populaire skigebieden. Gerlos, Mayerhofen, Königsleiten: in de winter staan hier de Après ski bars vol, maar vandaag fietsen we er snel doorheen, op weg naar de Achensee. Met 136 kilometer en ruim 1.600 hoogtemeters zullen we ons ook vandaag niet vervelen.
De aanloop naar de eerste klim, de Gerlospas, is lang. We rijden langs het Nationaal Park Hohe Tauern en komen door dorpjes als Bramberg, Neukirchen en Krimml. Als we eenmaal beginnen aan de lange klim van de Gerlospas, vangen we een glimp op van de Krimmler Watervallen, de langste van Europa.
De Gerlospas ligt op ruim 1.600 meter en vormt het dak van ons bikepack avontuur. Hoger wordt het niet. De afdaling naar het Zillertal is langgerekt, maar prachtig. We slingeren ons een weg naar beneden, fietsen langs de verlaten wintersportoorden. De lucht voor ons wordt langzamer donkerder en dreigender.
Let it rain
Dan gebeurt het onvermijdelijke: het begint te regenen, en niet zo’n beetje ook. Ook dat is bikepacken: je trekt je regenjas aan en gaat door. Doorweekt, moe en licht geagiteerd beginnen we aan de laatste steile klim naar de Achensee. De laatste restjes energie worden naar de pedalen gebracht. De cadans is lager dan laag. Doorweekt bereiken we onze slaapplek voor de nacht, en goed slapen zullen we na zo’n enorme inspanning.
Return to homebase
Dag vier. De kuiten staan inmiddels strak en het energiepeil is niet meer al te hoog. We hebben inmiddels onze portie bikepacken in Oostenrijk wel gehad. Tijd om terug te gaan dus naar homebase München. Onze laatste etappe voert ons langs de mooiste meren van Beieren. En godzijdank is het terug naar München bijna alleen nog maar bergaf. Dat kunnen we wel gebruiken na drie dagen klimmen.
Als we eenmaal München weer binnen fietsen en de wereldberoemde Frauenkirche zien, is onze missie voltooid. 471 kilometer bikepacken bracht ons langs de mooiste plekken in Oostenrijk en Duitsland. We hebben wind, regen en materiaalpech doorstaan. De spieren zijn na vier dagen trappen behoorlijk stram. Gelukkig staat de afspraak met de masseur inmiddels al gepland.
