Ongeveer 250km ten zuiden van Lima ligt Paracas. Naar mijn mening een must see als je door Peru reist. Dit is een klein stadje dat grenst met de kust. Ik ben hier een paar dagen gebleven om de indrukwekkende landschappen te bewonderen. De stad zelf ligt aan de kust, maar omdat dit deel van Peru zo droog is bestaat het gebied om de stad heen voor een groot deel uit een woestijnlandschap. In dit artikel neem ik jullie mee op mijn avontuur door de woestijn.
Tour de Paracas
Vanuit Punta Hermosa heb ik een bus naar Paracas genomen. De rit duurde zo’n vier uur. Toen ik aankwam ben ik meteen opzoek gegaan naar een nice hostel. Na een tijdje zoeken en rondvragen kwam ik uit bij hostel Kokopellie. Een leuk en betaalbaar hostel met veel vriendelijke mensen. Ik wilde heel graag de woestijn in. Dus de volgende ochtend ben ik opzoek gegaan naar een tour. Via een paar random mensen die ook aan het reizen waren en een aantal locals kwam ik uit bij Paracas Backpackers’ House. Hier kon ik een tour boeken, maar uiteindelijk heb ik dat toch niet gedaan.
Ik ga veel liever alleen op pad. Net zoals wat ik heb gedaan met de Salkantay. Bovendien kun je in deze woestijn over redelijk degelijke wegen fietsen, waardoor de kans op verdwalen een stuk kleiner is. Dus, heb ik een fiets gehuurd en ben ik solo op avontuur gegaan door de woestijn.
Veel plezier met een gebroken ketting
Wat Reserva Nacional de Paracas zo bijzonder maakt is dat het aan zee ligt. Dit was ook meteen de eerste plek waar ik naartoe ging. De fietstocht voert eerst een flink stuk door de woestijn. Helaas brak onderweg wel de ketting van mijn fiets. Ik baalde op dat moment best wel hard, omdat ik al zo’n 10 á 15 kilometer had gefietst.
Er was maar één ding dat ik kon doen en dat was teruglopen. Onderweg naar de bewoonde wereld probeerde ik nog een paar auto’s te stoppen om te kijken of ze me konden helpen met een lift of een telefoontje. Na zo’n uurtje wandelen was er iemand zo vriendelijk om te stoppen en mij te helpen. Deze vriendelijke meneer had een tool mee waarmee hij de gebroken schakel eruit kon halen en de ketting weer aan elkaar vast kon maken. Even serieus! Hoe groot is die kans?!
Naar zee
Toen mijn ketting weer gemaakt was ben ik meteen weer omgedraaid en terug verder de woestijn in gefietst, richting de kust. Mijn eerste stop was op een klif aan zee. Vanaf hier heb je een machtig uitzicht over het water. Nadat ik het uitzicht goed tot mezelf heb laten doordringen ben ik naar beneden gelopen. Ook dit uitzicht is super nice. Beneden ben je namelijk omringd door meters hoge kliffen.
Playa Roja
Na het strand ben ik verder door de woestijn gefietst, naar Mirador Istmo. Dit is een punt waar je een super mooi uitzicht hebt over Playa Roja, beter bekend als het rode strand. Het rode strand vond ik er heel interessant uitzien, dus ik ben er meteen naartoe gefietst. De rode kleur van het strand in combinatie met de kleur van de zee blijft indrukwekkend om te zien.
Van Lagunillas terug naar de bewoonde wereld
Vanaf hier ben ik verder gefietst naar Lagunillas. Hier heb ik lekker gegeten en wat te drinken gekocht. Verder is dit een hele leuke plek om even bij te komen. Het heeft een kleine baai en je wordt vergezeld door pelikanen. Op dit punt had ik totaal niet de behoefte om weer op de fiets te stappen, maar aangezien het al best laat was, moest ik wel een begin maken aan de terugreis door de woestijn naar Paracas. Onderweg heb ik nog lekker kunnen genieten van de zonsondergang op het look-a-like maanlandschap.
Wat begon met een gebroken ketting en flink balen eindigde in een heerlijk dag die ik nooit meer zal vergeten!
